6
„ÞETTA SAMA OG SÍÐAST“
„ÞETTA SAMA OG SÍÐAST“
„Þetta sama og síðast“ vísaði til þess sem gerðist tveimur árum áður, í mars 2017. Gollurhúsbólga. Orð sem ég hafði þá aldrei heyrt fyrr. Fyrir þá sem ekki vita er gollurhúsið poki sem umlykur hjartað. Engilbjört fékk einhverja sýkingu sem olli vökvamyndun þar. Óumbeðinn vökvi í þröngum poka sem umlykur hjartað gerir að verkum að hjartað hefur minna pláss til að slá. Afleiðingin er mæði, jafnvel yfirlið og í örfáum tilvikum lifir fólk ekki af.
Við höfðum haldið matarboð kvöldið áður og því farið seint að sofa. Um nóttina vaknaði Engilbjört með mikla vanlíðan og komst með naumindum fram á baðherbergið sem er við hliðina á svefnherberginu okkar. Þar leið yfir hana; hún vaknaði á baðherbergisgólfinu. Hana rámaði í að hafa fyrst vaknað á gólfinu fyrir framan baðherbergið svo líklega hefur liðið yfir hana tvisvar. Mögulega var hreinasta mildi að hún skyldi yfirleitt vakna.
Henni tókst að komast aftur inn til mín og vekja mig til að hringja á sjúkrabíl. Ég var svo ringlaður, nýsofnaður eftir fjörugt matarboð, að í staðinn fyrir 112 hringdi ég í 118. Símaskrá!
Veikindin voru það alvarleg að Engilbjört fór á gjörgæslu. Blóðþrýstingurinn hríðféll í snöggum bylgjum sem gengu síðan aftur til baka. Þetta gerðist oftar en einu sinni. Það var skuggalegt að verða vitni að þessu en það virtist ekki mikið vera hægt að gera. Líðan Engilbjartar batnaði hins vegar mjög mikið þegar stungið var á gollurhúsið og vökvanum hleypt út með dreni, eins konar röri eða slöngu sem var sett í brjóstholið. Sýkingin gekk síðan yfir á fáeinum dögum og allt virtist ætla að ganga vel miðað við aðstæður.
Á meðan hún var enn á spítalanum varð hins vegar annað óvænt atvik sem setti Engilbjörtu í bráða lífshættu eftir því sem mér skilst. Það var þegar drenið var fjarlægt úr brjóstholinu. Þetta er einföld og alvanaleg aðgerð. Drenið er einfaldlega togað út með handafli. Þetta er ansi sárt en tekur mjög fljótt af. Ég hef gengið í gegnum þetta sjálfur eins og við komum síðar að. En þegar þetta var gert fór einhverra hluta vegna að blæða ofsalega inn í brjóstholið og við það fór Engilbjört á augabragði í krítískt ástand og náði ekki andanum. Mér var seinna sagt að líklegasta skýringin væri sú að drenið hefði rofið æð þegar það var upphaflega sett í, en ekki hefði náð að blæða neitt úr þeirri skemmd á meðan drenið lá upp að sárinu og stíflaði það. Sú stífla hefði síðan rofnað þegar drenið var tekið.
Hvað sem því líður höfðu læknarnir snör handtök þegar þetta gerðist og stungu hreinlega annað gat á brjóstholið til að hleypa blæðingunni út. Ég sé það fyrir mér eins og hasaratriði í sjónvarpsþætti og er nokkuð viss um að það var nákvæmlega þannig. Þetta bar strax árangur og mig grunar að Engilbjörtu hafi þarna verið bjargað snilldarlega á ögurstund.
Þetta var nýskeð þegar ég mætti á gjörgæsluna til að heimsækja hana. Ég hafði ekki hugmynd um að neitt alvarlegt hefði gerst. Lækninum sem tók á móti mér var hins vegar greinilega nokkuð brugðið eftir atburðarásina sem þá var nýafstaðin. Hann var ekki beint órólegur en einhver blanda af látbragði og orðavali gáfu til kynna mjög alvarlegan atburð.
Starfsfólkið hafði á orði við mig að það hefði verið lukka að drenið skyldi hafa verið fjarlægt á gjörgæslunni, þar sem allir helstu sérfræðingar voru á staðnum til að bregðast við óvæntu neyðartilviki. Í orðunum lá að þetta hefði getað farið illa hefði drenið verið fjarlægt utan gjörgæslunnar, sem er algengast.