Þegar Engilbjört skutlaði okkur Óla í bæinn eitt fimmtudagskvöld í febrúar síðastliðnum var það víðs fjarri öllum veruleika að þar hefðum við Engilbjört hist og kvaðst í síðasta sinn. Óvænt lagðist kvilli svo þungt á að stttu síðar háði Engilbjört baráttu upp á líf og dauða.
Í þeirri baráttu fylgdumst við af aðdáun með Óla, Guðna, Kára og fjölskyldunni takast á við þetta óverðskuldaða og harkalega áfall með Engilbjörtu af æðruleysi og innri styrk. Allt var gert svo sigrast mætti á veikindunum og til þess stóðu góðar vonir. En það átti ekki að verða.
Engilbjört var fyrir okkur eins góður vinur og hægt er að eignast. Lífsglöð og hláturmild. Réttsýn og jarðbundin. Af fundi hennar fór maður alltaf léttari í spori en maður kom. Ef fleiri væru eins og Engilbjört væri svo sannarlega minna vesen á veröldinni. Og fallegra um að litast.
Það er erfitt að færa söknuð og sorg í orð. Við erum þakklát fyrir vináttuna við Engilbjörtu. Henni munum við aldrei gleyma.
Heimir Örn og Björg
Í þeirri baráttu fylgdumst við af aðdáun með Óla, Guðna, Kára og fjölskyldunni takast á við þetta óverðskuldaða og harkalega áfall með Engilbjörtu af æðruleysi og innri styrk. Allt var gert svo sigrast mætti á veikindunum og til þess stóðu góðar vonir. En það átti ekki að verða.
Engilbjört var fyrir okkur eins góður vinur og hægt er að eignast. Lífsglöð og hláturmild. Réttsýn og jarðbundin. Af fundi hennar fór maður alltaf léttari í spori en maður kom. Ef fleiri væru eins og Engilbjört væri svo sannarlega minna vesen á veröldinni. Og fallegra um að litast.
Það er erfitt að færa söknuð og sorg í orð. Við erum þakklát fyrir vináttuna við Engilbjörtu. Henni munum við aldrei gleyma.
Heimir Örn og Björg